“วาคะคินี่ เหมือนกับหมู่บ้านในหนังสือนิทานภาพเลยนะ” ฉันเปรยขึ้นมา
“นั่นสินะ เหมือนกับในนิทานปรัมปราญี่ปุ่นเลย” สามีตอบ

บทสนทนาระหว่างสามีผู้ซึ่งอาศัยอยู่ที่เมืองไทย 16 ปี ที่เกิดคิดจะกลับไปอยู่ญี่ปุ่น และฉันผู้คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองไทยต่อไปเรื่อยๆ
เราได้รู้จักกับวาคะคิระหว่างที่กำลังหาสถานที่ที่คิดจะย้ายไปอยู่ที่ญี่ปุ่น ผ่านเพจในเฟสบุ้คที่ชื่อ “Wakaki Collection”
“ถ้าได้อยู่ที่นี่จะดีไหมนะ สถานที่ที่เหมือนกับอยู่ในฉากของนิทานปรัมปราญี่ปุ่น”

Facebook page “Wakaki Collection”

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสถานที่แห่งหนึ่งชื่อ วาคะคิ
ฉันและสามีย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ที่นี่ และสนุกดีกับการใช้ชีวิตที่บ้านนอก

ตอนที่เริ่มย้ายเข้ามาใหม่ๆ วันหนึ่งมีหัวไชเท้าวางไว้ให้ที่หน้าบ้าน
อยู่มาอีกวันหนึ่งมีเครื่องซักผ้ามาวางไว้ให้ที่หน้าบ้าน ตอนแรกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครเอามาวางไว้ให้
ต่อมาถึงได้รู้ว่า หัวไชเท้านั้นคุณป้าในหมู่บ้านเอามาวางไว้ให้
ส่วนเครื่องซักผ้านั้นคู่สามีภรรยาที่แสนจะใจดีผู้ย้ายมาอยู่ใหม่เช่นกัน เอามาวางไว้ให้

เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง ก็มีคนเอาหน่อไม้มาให้ เมื่อฤดูร้อนมาถึงก็ได้รับแตงกวากับพริกหวาน
เมื่อฤดูใบไม้ร่วงมาถึงก็ได้ลูกเกาลัด แปะก๊วย รวมถึงลูกพลับ ส่วนฤดูหนาวก็ได้ส้มมาอีก
ช่างเป็นสถานที่ที่อุมสมบูรณ์ไปด้วยของตามฤดูกาล และผู้คนที่ใจดี
ว่าแต่เราจะรับอย่างเดียวก็คงไม่ดี จากนี้ต้องตอบแทนอะไรกลับไปบ้างแล้วล่ะ
ขอขอบพระคุณทุกท่าน จริงๆ

หน่อย
เกิดที่กรุงเทพฯ
ตอนนี้อาศัยอยู่กับสามีชาวญี่ปุ่นและลูกน้อยที่วาคะคิ อำเภอทาเคโอะ จังหวัดซากะ
ตอนอยู่ที่เมืองไทย เคยทำงานเกี่ยวกับงานศิลปะและสื่อสิ่งพิมพ์
ตอนนี้มาอยู่คิวชูมี ใบอนุญาติสำหรับทำงานมัคคุเทศก์ภาษาไทยสำหรับนำเที่ยวในเกาะคิวชู