คนไทยกินข้าว คนญี่ปุ่นก็กินข้าวเหมือนกัน แต่ข้าวไทยกับข้าวญี่ปุ่นนั้นเป็นคนละชนิดกัน ข้าวไทย เมล็ดรูปทรงยาวรี หุงแล้วร่วนเมล็ดไม่ติดกัน เวลากินจึงใช้ช้อนตักจากจานเป็นคำๆ ขึ้นมา สมัยก่อนก็ใช้มือเปิปขึ้นมากิน

ส่วนข้าวญี่ปุ่น เมล็ดกลมสั้นกว่า เมื่อหุงแล้วเมล็ดจะเหนียวติดกัน ใช้ตะเกียบคีบจากชามข้าวและสามารถปั้นเป็นก้อนๆ กินได้

ตอนเด็กๆ (หลายสิบปีที่ผ่านมา) ตอนนั้นอาหารญี่ปุ่นยังไม่แพร่หลายในเมืองไทยมากนัก ในการ์ตูนมีการกิน โอนิกิริ หรือ ข้าวปั้น ดูน่ากินดี ตอนนั้นยังไม่เคยเห็น ข้าวปั้นญี่ปุ่นของจริงด้วยตาตัวเอง แต่ก็อยากลองทำกินดูบ้าง ใช้ข้าวในหม้อหุงข้าวที่บ้านซึ่งเป็นข้าวไทยลองปั้นดู ก็ไม่เห็นจะได้เป็นก้อนแบบที่เห็นในการ์ตูนขึ้นมา ก็ได้แต่เก็บความสงสัยมาเรื่อยๆ ว่า โอนิกิริ คืออะไรกันแน่ จนในที่สุดก็ได้คำตอบว่า ข้าวมีหลายชนิดหลายพันธุ์ และข้าวไทยเป็นคนละชนิดกับข้าวญี่ปุ่น

ถ้าถามว่าข้าวชนิดไหนอร่อยกว่ากันก็คงต้องบอกว่า อร่อยคนละแบบ ข้าวญี่ปุ่นกินกับอาหารญี่ปุ่นอร่อย ข้าวไทยก็กินกับอาหารไทยอร่อยกว่า แต่เมื่อมาอยู่ที่ญี่ปุ่นบางทีทำอาหารไทยแล้วกินกับข้าวญี่ปุ่นก็อร่อยไปอีกแบบ ดีเหมือนกัน

ตอนย้ายมาอยู่ที่วาคะคิใหม่ๆ เวลาไปซื้อข้าวสารมาหุงกินที่บ้าน ก็จะเดินไปที่แถวร้านสหกรณ์ที่ต้นไม้ 3000 ปี ที่ตั้งอยู่ใกล้ๆ บ้าน ข้าวที่ขายอยู่ที่นี่เป็นข้าวที่เรียกว่า ซุยชะไม เป็นข้าวที่ใช้กังหันไม้ขนาดใหญ่ที่ใช้แรงน้ำสีข้าวแทนเครื่องจักร ซึ่งเป็นเทคนิคที่ใช้กันมาตั้งแต่สมัยโบราณของญี่ปุ่น การสีข้าวแบบนี้จะทำให้ข้าวหุงแล้วอร่อยอย่างนุ่มนวลเพราะข้าวเปลือกค่อยๆ ถูกตำให้แหลกไม่ได้ถูกสีทำให้ถูกความร้อนด้วยเครื่องจักร

ซุยชะไม ข้าวสีด้วยกังหันน้ำ 1 กิโลกรัม 500 เยน/ 5 กิโลกรัม ราคา 2500 เยน มีป้ายเขียนกำกับไว้ว่า เป็นซุยชะไมที่สีจากข้าวพันธุ์ ซากะบิโยริ

ญี่ปุ่นแต่ละจังหวัด มีพันธุ์ข้าวที่คิดค้นและมีชื่อเสียงเป็นของตัวเอง ซากะบิโยริ เป็นข้าวพันธุ์ของจังหวัดซากะ ที่คิดค้นเมื่อปี ค.ศ. 2009 ซากะบิโยริ มีความพิเศษตรงที่ เมล็ดใหญ่ ข้าวสีแล้วแบบยังไม่ได้ขัดขาว วัดขนาดได้ประมาณยาว 5.2 มิลลิเมตร กว้าง 2.9 มิลิเมตร มีความเหนียวเคี้ยวหนึบหนับ มีรสหวานและกลิ่นหอม หุงกินร้อนๆ ก็อร่อย และแม้ข้าวจะเย็นแล้วก็ยังกินอร่อย จนได้เกรด A ของการจัดอันดับข้าวอร่อยของที่ปุ่นถึง 7 ปีซ้อน

ถ้าอยากลองมาชิมข้าวใหม่ของซากะบิโยริ ข้าวใหม่จะวางขายหลังจากการเก็บเกี่ยวในช่วงต้นเดือนตุลาคมเป็นต้นไป

ช่วงกลางฤดูใบไม้ร่วงของปีนี้ ฉันได้ลองหุงข้าวซุยชะไมที่เป็นข้าวใหม่ของซากะบิโยริกินดู ขอบอกว่า อร่อยมาก ข้าวนุ่มนิ่มเคี้ยวหนึบ และลองใช้ข้าวซากะบิโยริที่หุง มาทำข้าวปั้น ปั้นข้าวให้เป็นก้อนสามเหลี่ยมพอดีมือแล้วห่อด้วยซากะโนริ ยิ่งอร่อย เมื่อกัดสาหร่ายโนริกรอบๆ เข้าไปเจอข้าวขาวเมล็ดเคี้ยวหนุบๆ แม้ไม่ปรุงรสอะไรอีกก็อร่อยดี อากาศเย็นๆ ได้กินอะไรอิ่มๆอร่อยๆ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว

หน่อย
เกิดที่กรุงเทพฯ
ตอนนี้อาศัยอยู่กับสามีชาวญี่ปุ่นและลูกน้อยที่วาคะคิ อำเภอทาเคโอะ จังหวัดซากะ
ตอนอยู่ที่เมืองไทย เคยทำงานเกี่ยวกับงานศิลปะและสื่อสิ่งพิมพ์
ตอนนี้มาอยู่คิวชูมี ใบอนุญาติสำหรับทำงานมัคคุเทศก์ภาษาไทยสำหรับนำเที่ยวในเกาะคิวชู